Do Legnicy grupa studentów z Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki z Drohobycza przyjechała zacieśniać wspólne więzi w ramach projektu: „Pod wspólnym niebem – studenci w festiwalu kultury polsko-ukraińskiej”. Studenci spotkali się w Urzędzie Miasta w sali rajców z zastępcą prezydenta Legnicy Krzysztofem Duszkiewiczem. Goście dopytywali między innymi o sprawy społeczno – ekonomiczne oraz o historię miasta. W Legnicy żacy spędzą dziesięć dni, a najważniejszym punktem wizyty będzie udział w festiwalu, który odbędzie się 2 września na legnickim Rynku i dziedzińcu Akademii Rycerskiej. W programie przewidziano m.in.: warsztaty artystyczne, kulinarne, rękodzieła ukraińskiego i polskiego, koncerty, występy wokalne i taneczne zespołów regionalnych i szkolnych. Gwiazdami wieczoru będą zespoły Dogadana i Kozak System. Specjalnymi gośćmi będzie zespół wokalno-muzyczny z Kolegium Muzycznego im. W. Barwińskiego z Drohobycza. Studenci w Legnicy będą przebywać do 6 września.
Goście podziękowali za wsparcie, na jakie mogli liczyć po wybuchu wojny na Ukrainie zarówno od władz samorządowych, jak i mieszkańców.
Drohobycz jest miastem partnerskim Legnicy od 1999 roku.
Drohobycz - miasto rejonowe w obwodzie lwowskim na Ukrainie. Położone nad Tyśmienicą w Beskidzie Brzeżnym. W latach 1340 – 1772 siedziba starostwa, w ramach Ziemi Przemyskiej, należącej do województwa ruskiego. W latach 1918 – 1939 siedziba powiatu w województwie lwowskim. W (2001) roku liczyło ok. 79 tys. mieszkańców.
Powstanie miasta ściśle związane jest z jego położeniem na tzw. szlaku solnym i z wydobyciem soli w okolicach. Pierwsze wzmianki o grodzie pochodzą z okresu Rusi Kijowskiej. Po przyłączeniu Rusi Czerwonej do Polski przez Kazimierza Wielkiego, miasto przeżyło swój pierwszy okres dynamicznego rozwoju. Żupy solne przeszły na własność królewską i były dzierżawione przybyszom z całej Europy, m.in. z Włoch. Kazimierz Wielki przyczynił się także do powstania w mieście parafii rzymskokatolickiej i w 1340 roku nadał miastu herb przedstawiający 9 topek solnych (tradycyjna miara soli w Drohobyczu) na granatowej tarczy.
Drohobycz, pozostający ważnym centrum handlowym, pomimo nadania prawa miejskiego i licznych przywilejów królewskich (m.in. zwolnienie od czynszów miejskich i zezwolenie na pobór myta mostowego) nie zdołał wybudować obwarowań miejskich, co stało się przyczyną powolnego upadku miasta. W 1498 r., w okresie najazdu turecko – tatarskiego, została zniszczona znaczna część miasta. Miasto było następnie wielokrotnie niszczone m.in. podczas wojen kozackich w XVII wieku. W 1772 roku zostało przyłączone do Austrii wraz z całą Małopolską Wschodnią. Odwieczne pogranicze kultur, narodowości i religii oraz zmiany przynależności państwowej sprawiły, że w mieście tym i w jego okolicach znajdujemy pamiątki ukraińskie, polskie, żydowskie, a także pozostałości z okresu monarchii austro-węgierskiej.
Galeria zdjęć
